Beste Margreet, Pieter, Elke, familie en vrienden,
“When was the last time you saw something for the first time?”
Toen we ons realiseerden dat het – zelfs voor Christiaans doen – te lang stil was en besloten om zelf naar Nepal te gaan, vertelde Robin van de NKBV ons dat hij het het niet adviseerde om af te reizen, maar het wel snapte. Ik was het met hem eens, de feiten zaten niet mee en wat konden wij daar dan doen, zonder plan, nog niet eerder in Nepal geweest. We gingen realistisch en hoopvol weg. Voor ons vertrek konden we al terugvallen op een netwerk van kennissen in Europa en Nepal die ons in contact konden brengen met de juiste mensen ter plekke. Het einde van het verzekeringsbudget was in zicht en jullie zamelden een nieuw budget in. Er kwamen ideeën zoals het in zetten van een hondenteam uit de app groep. Binnen korte tijd hebben we de juiste mensen kunnen vinden om ons te helpen, en een dag na aankomst waren we onderweg naar de Dhaulagiri. Alhoewel ik mijn bergschoenen ook graag uit mijn tas had gehaald om zo dichtbij mogelijk te zijn, was ik ook goed op m’n plek met laptop en telefoons in het dal en Felix, John en Ben die ook mee kwamen zoeken.
Het is goed om te weten dat we met zoveel bijzondere mensen, bekend of niet, in Nepal hebben kunnen zoeken en optrekken. We hebben veel persoonlijke betrokkenheid ervaren. De reddingsbrigrade SARON, SARDogs hondenteam, MAF Nepal, Politie in Beni, Mountain Warfare Army School in Jomsom, Air Zermatt, Ambassades, hotel eigenaars, taxi chauffeurs, heli-piloten, hostel eigenaars en vele anderen. Met naam wil ik noemen; Karna, Suraj, Pemba, Little Tshering, Lakpha, Patrick, Gagan, Kari, Gerco, Stan, Menno, Gerald en Ambar (a.k.a. Spiderman). Ook de betrokkenheid van bekende en minder bekende klimmers uit NL heb ik als bijzonder ervaren.
Zelf vind ik het moeilijk om te begrijpen wat er gebeurd is. We hebben veel antwoorden over mogelijke en onmogelijke scenario’s kunnen krijgen van andere klimmers en organisaties op de berg. En ook door met onze eigen ogen het gebied te zien en te voelen. Maar de realiteit is ook dat we niet goed weten wat er 16 mei gebeurd is en waar Chris is. Dat is heel moeilijk.
De vraag of het zinvol was om te gaan, speelt geen moment door ons hoofd. Ook nu we terug zijn, was zelf naar Nepal gaan het enige en het beste wat we konden doen, voor Chris, voor jullie en en voor ons zelf. De laatste dagen in Nepal besprak ik met Paul dat het voor ons een vreemde luxe en voorrecht was om daar te kunnen zijn zonder met werk of anderen dingen bezig te hoeven zijn. Ik wil jullie daarvoor bedanken, ook als we Chris in deze tijd moeten missen, maakt dat voor mij al het verschil om met elkaar daar geweest te zijn. De consul vertelde ons zo’n verzameling aan initiatieven, energie en professionaliteit nog niet eerder meegemaakt te hebben tijdens haar 20 jaar in Nepal. Chris is er niet mee terug maar ik weet dat het uitmaakt.
Het was erg fijn om een paar dagen voor vertrek Pieter, Sander, Michel en HP te kunnen ontmoeten en samen een paar dagen op te trekken. Het was een moeilijke dag om weg te gaan en om te schakelen naar de thuisomgeving, en van de energie van vooruit tot rust te komen.
“When was the last time you saw something for the first time?” staat op een van mijn belangrijkste klim foto’s met Chris. Sinds hij mij meenam naar Zwitserland 15 jaar geleden en ik voor het eerst de 4000ers van de alpen zag, was dit de kern van op pad gaan. Na een paar dagen slecht weer in Nepal zag ik voor het eerst de 8000 meter hoge toppen aan de horizon en had ik weer die zelfde sensatie.
Ik hoop dat iedereen de komende tijd nieuwe dingen kan zien.
Ruben
Ik sta niet dagelijks met een psalm op en vaker staat er andere muziek aan. Maar de ochtenden in Nepal, waneer het in NL nog nacht was en er een vlucht stond te gebeuren gaf deze melodie en tekst mij de verbinding met iedereen thuis & Nepal die mee zocht en de overtuiging dat het goed komt, in deze tijd of een volgende. – https://youtu.be/-025lhWCXLE
Erg mooi Ruben! Hield het niet droog 😉
Wat intens en mooi beschreven. Wat had ik graag met jou en alle anderen gezien dat Chris gevonden was. Voor wat jullie daar gedaan hebben was heel waardevol: RESPECT! Wij blijven bidden voor hoop en kracht in deze grote onzekerheid voor jullie allen, voor Margreet en Pieter en Elke! Ook blijven wij bidden dat Chris gevonden wordt. God weet immers waar hij is; Hij moet het alleen nog aan jullie allemaal laten zien. Dankjewel voor het filmpje en prachtige lied!
Ruben, de tranen lopen over mijn wangen! Het is zoals je zegt. Het is goed dat je geweest bent, je kon niet anders zoals je zei.
Wat ontzettend mooi beschreven Ruben. Ik snap zo goed dat jullie erheen moesten. Niets doen en afwachten was geen optie. Prachtig filmpje en tegelijk ook heel verdrietig.
Hoi Ruben,
Dank voor dit prachtlied. Het geeft hoop in verdriet als we opzien naar Hem.
Dank je voor je liefde, tijd en inzet voor Chris. En ik hoop dat al jullie moeite beloond mag worden .dat hij snel gevonden mag worden zodat er rust komt in het verdriet.
En jullie weer samen…misschien..( wat zou dat fijn zijn) kinderkamp kunnen doen?.
Hé topper,
Wat doen beelden toch ontzettend veel. Met je herinneringen, je emoties… Alleen de geur ontbreekt nog!
Heel raak geschreven, nog mooier samengesteld. Wat een land he…
Lieve Ruben, vergeet die constant wapperende gebedsvlaggetjes niet, nooit… Ze staan voor de elementen waarvan jullie en vooral Paul er al veel hebben bedwongen in jullie zoektocht naar Christiaan. Een balans tussen die elementen zou moeten zorgen voor gezondheid en harmonie. En zolang er vlaggen in de Himalaya wapperen, zolang ze gebeden beluisteren, draadje voor draadje slijtend tot ze weer vervangen worden door een portie nieuwe energie, blijft er hoop op duidelijkheid en rust.
Jullie hebben ontzettend waardevol werk gedaan, niet alleen voor Christiaan of jezelf, maar voor een ieder in zijn leven.
Op het moment dat dit het hardste nodig was, waren jullie daar op je plek.
Liefs!
Een rivier vol tranen Ruben van iedereen die van Christiaan houdt, waaronder ik. Zo vaak heb ik jullie uitgezwaaid en van dichtbij meegemaakt.
Het helpt om te weten dat alles is gedaan wat binnen jullie vermogen lag.
Nu gaan we symbolisch de moeilijkste berg beklimmen nl. van aanvaarden en verwerken.
Dat liefde en verbinding jou en alle anderen mag helpen.
Helende muziek en beelden..gaan verder dan mijn woorden..tranen..
Dear Ruben and Paul and Elke and all team,
we are sorry that our team was not able to find Christiaan despite all efforts. But it was a pleasure to us to work together with you. It´s true, there haven´t been many well-organized foreign search parties as yours in the past years. The only limit was set by the weather.
The real name of “Spiderman” is Ambar, but we call him Sindhuli.
All the best, Daniela (SARDOGS Nepal)
Ben diep ontroerd….mis hem elke dag een beetje meer.
Dank je voor je woorden, het prachtige nummer, je liefde, tijd en inzet voor Christiaan. Ik hoop en bid dat al jullie moeite beloond mag worden, dat hij snel gevonden mag worden en jullie als familie en vrienden zekerheid en rust mogen vinden! Hoe dan ook, hij én jullie zijn en worden omringd door bergen
liefde.
Geweldig wat jullie allemaal hebben gedaan en een mooi lied bij de video
Ook hier tranen, en ik heb Christiaan maar één keer ontmoet. Geen woorden voor jullie moed en inzet! Alles is in andere reacties hierboven al gezegd. Ook ik hang een gebedsvlaggetje uit: dat er snel rust en een gevoel van vrede mag komen.
Dank je wel voor deze woorden en beelden.
Het liedje heet overigens: Wonderful, merciful Savior, van Selah:
Wonderful, merciful Savior
Precious Redeemer and Friend
Who would have thought that a Lamb
Could rescue the souls of men
Oh you rescue the souls of men
Counselor, Comforter, Keeper
Spirit we long to embrace
You offer hope when our hearts have
Hopelessly lost the way
Ohh, we hopelessly lost the way
You are the One that we praise
You are the One we adore
You give the healing and grace
Our hearts always hunger for
Ohh, our hearts always hunger for
Almighty, infinite Father
Faithfully loving Your own
Here in our weakness You find us
Falling before Your throne
Ohh, we’re falling before Your throne
You are the One that we praise
You are the One we adore
You give the healing and grace
Our hearts always hunger for
Ohh, our hearts always hunger for
Stil…
Ben er stil van, zoveel respect voor jullie.
Ben ontroerd Ruben, heel veel respect voor alles wat je/jullie hebben gedaan, zo verdrietig dat Christiaan (nog) niet is gevonden.
Prachtig lied, mooie beelden, diepe zucht………….
Love you,
X Karien
Hey Ruben (& vele anderen),
Hoe onwerkelijkheid langzaamaan een ongemakkelijke werkelijkheid wordt, ervaren we allemaal als we aan onze vroegere contacten met Christiaan denken, of aan toekomstige momenten waarop dat weer zou plaats gaan vinden. Er is door jullie allemaal (daar & hier) maximaal gepresteerd, daarover bestaat géén enkele twijfel, om Christiaan te vinden. Dat heeft vooralsnog niet zo mogen zijn en dat doet -om allerlei redenen- pijn.
Goed wat je / jullie gedaan hebben!
Ik hoop dat jij zelf ook in staat bent om nieuwe dingen te gaan zien!!!
met heel veel respect en gebed.
Veel sterkte Margreet,Pieter en Elke
en vrienden